کوریدور هوایی چیست/What is the air corridor

کوریدور هوایی چیست؟

با وجود اینکه آسمان بسیار وسیع و نامتناهی است،لیکن هواپیماها برای ناوبری قادر به استفاده از همه این آسمان نامتناهی نیستند. علاوه بر محدودیت های ارتفاعی و سقف پروازی هواپیما،پروازها باید در مسیرهای مشخص و از پیش تعریف شده ای حرکت کنند. این مسیرها را کوریدور هوایی می نامند. کوریدور هوایی مسیر تعریف شده ای است که برای هدایت جریان ترافیک هوایی ایجاد شده اند.مسیرهای هوایی با مولفه های تعریف شده ای شناخته می شوند این مولفه ها عبارتند از:

نقطه شروع و پایان مسیر:

کوریدورهای هوایی از یک دستگاه کمک ناوبری همچون VOR یا NDB شروع شده و به یک دستگاه کمک ناوبری دیگر ختم می شوند. این دستگاههای کمک نابری که دارای یک فرکانس رادیویی مشخص اند.توسط گیرنده های داخل کابین خلبان، مسیر هوایی را به خلبان نشان می دهند. البته در مسیرهای هوایی ماهواره ای،نقاط تعریف شده توسط ماهواره های موقعیت یاب یا دیگرتکنیکهای ناوبری مدرن،جایگزین سیستم های کمک ناوبری سنتی شده اند.

نام مسیر:

شامل یک حرف از حروف   A.B.G.R.L.M.N.P.W.T  (در موارد خاص همراه با یک حرف پیشوند از حروف U.S.K) و سه رقم بوده و علامت شناسایی مسیر هستند،مانند W134و UL125. هر کدام از حروف مذکور برای انواع خاصی از مسیرهای هوایی بر اساس نوع مسیر (مبتنی بر سیستم کمک ناوبری یا ماهواره ای) مسیر داخلی یا بین المللی )به کار برده می شوند.

حداقل ارتفاع مسیر:

هر مسیر هوایی بر اساس موانع مصنوعی و عوارض طبیعی زمین دارای یک حداقل ارتفاع محاسبه و تعریف شده است.

عرض مسیر:

بر اساس دقت مسیر هوایی، عرض مشخص (مثلا 2،10 یا 20 مایل هوایی) برای آن مسیر تعریف می شود. هر مایل برابر 1852 متر است.

اطلاعات مسیر:

هر مسیر هوایی با یک زاویه رفت و یک زاویه بر گشت (نسبت به شمال مغناطیسی) و مولفه دو سر مسیر هوایی معرفی می شود.

مسیرهای هوایی که برای هر کشور تعریف می شوند، در نقشه راههای هوایی (Enroute  chart ) درج و در کتاب اطلاعات هوانوردی (AIP) کشور منشر می شوند. در سالهای گذشته حدود 90 مسیر هوایی (67 مسیر بر اساس دستگاه های کمک ناوبری و 23 مسیر ناوبری ماهواره ای) با طول تقریبی 30 هزار مایل هوایی (55 هزار کیلومتر) تاسیس شده و پرواز در آنها جریان داردکه روزانه پذیرای بیش از هزار پرواز هستند.