این فیلم به آب انداختن بزرگترین سکوی شابلونی را در دریای خزر نشان می دهد.
The film launching the largest platform in the Caspian Sea show template
All text and change the color to use to download it
دانلود / Download
نگاهی دیگر به اولین دریاچه جهان یعنی همان دریای خزر می اندازیم.
اولین چاه فراساحلی و چاه های حفاری شده بصورت اتوماتیک در ساحل بی بی هیبت در باکو انجام شد.
در سال 1873 ، تولید و بهره برداری از نفت در برخی از بزرگترین میادین کشف شده در آبشیرون پنین سولا نزدیک مناطق محلی بالاخالی، سان بونچی و رامانا و بی بی هیبت آغاز شد. کل ذخایر قابل احیا بیش از 500 میلیون تن بود و در سال 1900 باکو بیش از 3000 چاه نفت داشت که 2000 چاه آن در سطح صنعتی تولید داشتند
در انتهای قرن نوزده باکو تحت عنوان "پایتخت طلای سیاه" شناخته شده بود.
میدان نفتی کاشاگان، بزرگترین میدان کشف شده طی 30 سال اخیر در جهان، تصویر مثبتی از وضعیت ارائه می دهد و انتظار می رود تا پایان 2013 تولید نفت از این میدان به 370 هزار بشکه در روز و تا 1.5 میلیون بشکه در روز در زمان رسیدن به سقف تولید، برسد.
این میدان کشف شده در سال 2000 در شمالی ترین بخش دریای خزر واقع شده و حجم ذخایر آن در حدود 13 میلیارد بشکه نفت خام میباشد.
اما دسترسی به نفت این میدان آسان نیست. لایه ضخیم یخ در زمستان، نوسانات شدید دمایی از -35 تا 40 درجه ، عمق کم آب منطقه، درصد بالای ترکیبات سولفید هیدروژن غلیظ در نفت، این میدان را به یکی از پر چالش ترین پروژه های نفتی دنیا تبدیل نموده است. همچنین برآورد شده که هزینه هر بشکه نفت این میدان حدود 116 دلار باشد.
لذا جای تعجب نیست که شمار زیادی از غولهای نفتی دنیا ، بخاطر پیچیدگی پروژه و نیز گستره وسیع تأمین منابع مالی به پروژه گرایش پیدا کرده اند و با آن در ارتباط هستند.
شکی نیست که منطقه ای با این حجم زیاد از پروژه همچون کاشاگان و گالکینیش (یولاتان)، فرصتی بسیار سودآور برای شرکتهای نفتی دنیاست. شرکتهای ساخت و تأمین کننده تجهیزات نفت و گاز این فرصت را غنیمت شمرده و در حال اجرای مذاکرات متعدد با پیمانکاران جهت تأمین کالاها هستند
در سپتامبر 2012 پس از جلسه رسمی وزارای نفت و انرژی ترکیه و آذربایجان و ترکمستان و اروپا در عشق آباد، ویزر نفت ترکیه اعلام نمود که ترکیه نیز مایل به خرید گاز از خط لوله ترانس کاسپین می باشد.
ظرفیت پروژه ای خط لوله 30 میلیارد فوت مکعب گاز طبیعی در سال است که ارزش آن نیز حدود 5 میلیارد دلار برآورد شده است. در باکو، این خطو لوله به خط لوله کوکاسوس جنوبی وصل خواهد شد و طبق برنامه به خط لوله ترانس آناتولی
خط لوله ترانس آدریاتیک یک خط لوله گاز طبیعی است. خط لوله از یونان شروع شده و با گذر از آلبانی و دریای آدریاتیک به ایتالیا و بازارهای اروپایی می رسد.
میدان گازی شاه دنیز
میدان گازی شاه دنیز بزرگترین حوزه گاز طبیعی در سواحل کشور آذربایجان است. این حوزه گازی در میانه دریای خزر در حدود 70 کیلومتری (43 مایلی) جنوب شرقی شهر باکو قرار دارد. میدان گازی شازه دنیز شامل 5 فاز می باشد با توجه به سطح حوزه گازی که 860 کلیومتر مربع می باشد بنابرین عمق های مختلف ما بین 100 تا 600 متری از سطح دریای خزر پوشش می دهد. میدان گازی شاه دنیز و حوزه گاز و میعانات آن، در سال 1999 کشف شد.
مخازن شبیه چندین جریزه که کنار هم قرار دارند که بیش از 140 کیلومتر مربع آن کشف شده است.
درقسمت بعد طراح این پروژه آقای دکتر فخر یاسری را معرفی خواهم کرد.
مخازن شبیه چندین جریزه که کنار هم قرار دارند که بیش از 140 کیلومتر مربع آن کشف شده است.
با این امر نیاز به تاسیس یک کریدور جنوبی گاز برای انتقال حجم گاز طبیعی برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نظر گرفته شد.
برای به دست آوردن میدان گازی شاه دنیز نیاز به سرمایه زیاد بود. شرکت های بزرگ نفتی دنیا از جمله BP سهم 8/28 درصدی و شرکای دیگر آن شرکت نفت ترکیه
TPAO(Turkiye Petolleri Anonim Ortakigi) 19 درصدی شرکت دولتی نفت آذربایجان 8/16 درصد، پتروناس 5/15 درصد، لوک اویل 10 درصد و شرکت ملی نفت ایران 10 درصد، شرکت انی سهم 5 درصدی خودش را به لوک اویل در ماه ژوئن 2004 به فروخت ،بعدها شرکت استات اویل نروژ سهام 10 درصدی خودش به BP و شرکت دولتی نفت آذربایجان به اشتراک گذاشت که سهم BP 3/3 درصد و شرکت دولتی آذربایجان 7/6 درصد می باشد. در سال 2014 یک شرکت نفت ترکیه TPAO 10 درصد دیگر از سهم را خریداری نمود. شرکت نفت ترکیه در سال 2010 تواقفنامه ای را، با دولت ونزوئلا به امضاء رساند که طبق آن، در ازای برداشت نفت خام، از میادین این کشور، موظف به ساخت خانه و شهرک مسکونی و نیز، تکمیل و ارائه زیر ساخت های مرتبط با این پروژه ها، گردید.
در اکتبر سال 2014، شرکت استات اویل سهام باقی مانده 5/15 درصدی خودش را برای پروژه پتروناس با مبلغ 22500000000 به فروخت
ذخایر شاه دنیز ما بین 5/1 میلیارد بشکه تا 3 میلیارد بشکه نفت معادل 50 تا 100 میلیارد متر مکعب گاز برآورد شده است. تولید گاز فاز اول تا پایان 2005 حدود 7 میلیارد متر مکعب بر آورد شده است. میدان شاه دنیز همچنین شامل میعانات گازی در بیش از 400 میلیون متر مکعب است.
شرکت بی پی قرارداد ١,٨ میلیارد دلاری مربوط به طرح توسعه فاز دوم میدان شاه دنیز آذربایجان را واگذار کرد.شرکت بی پی انگلیس، قراردادی به ارزش ١,٨ میلیارد دلار را برای ارائه تجهیزات مربوط به ترانزیت و نصب زیرساختهای فوقانی و زیردریای طرح توسعه فاز دوم میدان شاه دنیز آذربایجان به کنسرسیومی از پیمانکاران واگذار کرد. شرکت بی پی انگلیس با مشارکت شرکتهای استات اویل نروژ و سوکار آذربایجان در حال توسعه بزرگترین میدان گازی آذربایجان است. فاز بعدی این میدان، میدان شاه دنیز ٢، برای اروپا بسیار مهم است زیرا منبعی برای جایگزینی با گاز روسیه به شمار می رود. این قرارداد شامل انتقال و نصب جکتها و واحدهای فوقانی، سیستم های تولید زیر دریایی و تاسیسات زیر دریایی است .این قرارداد همچنین ساخت یک خط لوله ٣۶٠ کیلومتری زیر دریایی، خدمات غواصی و نوسازی سه فروند کشتی لوله گذار را شامل می شود که این فعالیتها انتظار می رود تا پایان سال ٢٠١6 تکمیل شود.
پیش بینی می شود سالانه ١۶
میلیارد مترمکعب گاز و از حوالی سال ٢٠16 از میدان شاه دنیز ترانزیت شود که ١٠
میلیارد مترمکعب به اروپا و ۶
میلیارد مترمکعب به ترکیه اختصاص خواهد داشت
Shah Deniz gas field
Shah Deniz gas field is the largest natural gas field in Azerbaijan. It is situated in the South Caspian Sea, off the coast of Azerbaijan, approximately 70 kilometres (43 mi) southeast of Baku, at a depth of 600 metres (2,000 ft). The field covers approximately 860 square kilometres (330 sq mi). The Shah Deniz gas and condensate field was discovered in 1999. Stretching out over 140 square kilometres, the reservoir is similar in size and shape to Manhattan Island.
It is considered to be a founding link for Southern Gas Corridor aiming to bring additional and alternative natural gas volumes to EU member countries
Shareholders
The Shah Deniz field is operated by BP which has a share of 28.8%. Other partners include TPAO (19%), SOCAR(16.7%), Petronas (15.5%), LUKoil (10%) and NIOC (10%).
Eni sold its 5% share to LUKOIL in June 2004. Later divestitures included pre-FID in December 2013 sales of %10 shares by Statoil to BP and SOCAR who shared them at 3.3% and 6.7% respectively. as well as sale by Total SA in May 2014 its 10% share to Turkish TPAO
In October 2014, Statoil sold its final remaining 15.5% stake in the project to Petronas for a fee of $2.25 billion
The Shah Deniz project providing gas supplies to Georgia and Turkey is now at its 'phase 1'. The launch of 'phase 2' has been delayed for a long time due to the problems with agreement finalization. And they were caused, among all other things, by uncertainty in finding future buyers of the gas.
According to Azerbaijani experts, one of the
obstacles for the project's success is Turkey's position. Ankara wanted to
become a re-exporter of Azerbaijani gas to EU, denying Baku the right to
interact with the buyers itself. And without finalizing this aspect no
agreement between project's shareholders could be reached. However, Baku and
Astana reached an agreement in the issue, and Russian 'Gazprom' expressed its
intent to purchase Shah Deniz gas, so all problems concerning 'phase 2' are
expected to be solved by 2016-2017
According to the preliminary prognosis the first major gas supply in the frame
of 'phase 2' is expected to be obtained in the last quarter of 2016. Total
expenditure of this project is 20 billion dollars, 3 of
this is to be invested into new infrastructure. Expected production indicator
is 24 billion cubic meters of gas per year
The general conception of Shah Deniz 'phase 2' will be worked out in 2011. Two
new movable platforms are to be built at the depth of 150 meters and manifolds
are to be used for the first time in the Caspian Sea. The depth of the oil
wells is estimated as some 100-600 meters
The head of 'BP Azerbaijan' declared that a new pipeline, parallel to the
'Baku-Tbilisi-Erserum'* one, will be constructed to deal with the gas output
increase. In its turn, 'Baku-Tbilisi-Erserum' is to equipped with more powerful
pumps to increase its efficiency
* The South Caucasus Pipeline, also called Baku-Tbilisi-Erzurum Pipeline (BTE)
was constructed in 2004-2006. On 21 May 2006, the commissioning gas was pumped
to the pipeline from the Sangachal
Terminal. First deliveries through the pipeline commenced on 30 September 2006.
Deliveries of gas from Shah Deniz gas field started on 15 December 2006. On 12
August 2008, the pipeline operator BP closed the pipeline for the safety
reasons because of the South Ossetia conflict. Gas supplies were resumed on 14
August 2008
he Shah Deniz and South Caucasus Pipeline consortia have announced that they are moving forward at pace with the awards of key contracts for the development of the Shah Deniz Stage 2 and South Caucasus Pipeline Expansion (SCPX) projects. The contracts, covering both project management services and construction, follow the final investment decisions announced on 17 December 2013. The contract awards underpin the schedule for project delivery and complement the progress being made across multiple areas of this major development