انیمیشن تجهیزات زیر دریا شاه دنیز در دریای خزر در سواحل کشور آذربایجان/Animation equipment Shah Deniz subsea in the Caspian Sea

انیمیشن تجهیزات زیردریا پروژه شاه دنیز در دریای خزر در سواحل کشور آذربایجان که توسط دکتر فخر یاسری طراحی شده است.

Animation Shah Deniz project in the Caspian Sea off the coast of underwater equipment Azerbaijan

What is Subsea Engineering

It is the ability to produce hydrocarbons from reservoirs located under water without the well being directly connected by a riser to the host facility

مهندسی زیر دریا چیست؟

این توانایی تولید هیدروکربن از مخازن زیر آب را دارد و این امکانات از سرچاه حفاری توسط لوله و رایزر ها به سکوی تصفیه  انتقال میابد

این انیمیشن توضیحاتی درباره موقعیت میدان گاز شاه دنیز در دریا خزر در سواحل کشور آذربایجان ارایه می کند برای اولین بار این انیمیشن در وبلاگ دنیای سازه های دریایی به نمایش در می آیید.

این پروژه تشکیل شده از 5 فاز که 2 فاز آن عملیاتی شده است. طراحی چیدمان تجهیزات زیر دریا ، محاسبات لوله های زیر دریا که متصل است به تجهیزات زیر دریا ، در محاسبات لوله های زیر دریا اصول الاستیسیته و پلاستیسیته بحث سازه ای کامل رعایت شده است و معماری فاز اول و دوم آن توسط دکتر فخر یاسری انجام شده است.

دکتر فخر یاسری فارغ التحصیل یکی از دانشگاه های معتبر انگلستان می باشد، در سال های 1360 تا 1366 رئیس دانشکده عمران دانشگاه شریف بوده بعد از آن به کشور انگلستان مهاجرت کرده و در حال حاضر  ساکن این کشور می باشد. در پروژه شاه دنیز در شرکت BP مشغول به فعالیت بوده و افتخار آشنایی و شاگردی ایشان را داشته ام و در حال حاضر در یک شرکت دیگر مشغول به کار می باشند.

Shah Deniz project in the Caspian Sea Subsea designer Mr. doctor Fakhr Yasser

امیدوارم تجربه ایشان را به خوبی منتقل کنم در طراحی همه چیزها را باید در نظر گرفت چیزهای ریز و درشت برای طراح برنامه زمان بندی مهم نیست اولین اصل اینکه هر چیزی که ما به عنوان طراح در موضع خودش قرار می دهیم باید طور طراحی شود که قابل تعمیر و تعویض باشد. یادمان باشد چیزی که طراحی می شود اجرای آن متفاوت است. زمانی که مهندس اجرا بودم پیش می آمد میلگرد 20 در کارگاه نبود یک مهندس عمران باید بتواند سریع معادل آن را محاسبه کند و قبل از  آن را به مهندس محاسبه اطلاع دهد. شرایط محیط و امکان نقش زیاد در طراحی دارد. امیدوارم در فهرست بعدی درباره آن بنویسم و همچنین درباره تجهیزات زیر دریا

میدان گاز شاه دنیز

ذخایر گازی میدان شاه دنیز یک تریلیون و ٢٠٠ میلیارد مترمکعب برآورد می‌شود.

پیش بینی می شود سالانه ١۶ میلیارد مترمکعب گاز و از حوالی سال ٢٠16 از میدان شاه دنیز ترانزیت شود که ١٠ میلیارد مترمکعب به اروپا و ۶ میلیارد مترمکعب به ترکیه اختصاص خواهد داشت.

بنا بر اعلام شرکت بی پی، حجم گاز تولیدی از میدان شاه دنیز در سال ٢٠١٢ میلادی ٧,٧٣ میلیارد مترمکعب و حجم تولید میعانات گازی آن در این سال ١۶.١ میلیون بشکه بوده است. هم اکنون ظرفیت تولید روزانه گاز از میدان شاه دنیز ٢٧,٣ میلیون متر مکعب و تولید میعانات گازی آن ۵۵ هزار بشکه است

قرارداد مربوط به توسعه فاز دوم میدان شاه دنیز به کنسرسیومی متشکل از شرکت آذری بوس شلف BOS Shelf LLC،  نترلند گوردان بیرل، رئیس شرکت بی پی برای منطقه ترکیه-آذربایجان-گرجستان گفت: این قرارداد بسیار بزرگی بود که واگذار شد و گام مهمی برای این طرح تاریخی به شمار می رود.

قرار است گاز میدان شاه‌دنیز جمهوری آذربایجان به وسیله خط لوله حدود 700 کیلومتری قفقاز جنوبی (باکو-تفلیس-ارزروم) به ترکیه منتقل شود.

کنسرسیوم مجری پروژه شاه دنیز پیمانکار خطوط لوله عبوری از منطقه آدریاتیک جنوبی را انتخاب نمود. این خط لوله قرار است از ایستگاه شماره دو شاه دنیز گاز را به یونان، ایتالیا و جنوب اروپا انتقال دهد.

پروژه شاه دنیز بهمراه خطوط انتقال خود بیش از 40 میلیارد دلار ارزش دارد و قرار است سالانه 16 میلیارد مترمکعب گاز را از آذربایجان به بازارهای جهانی انتقال دهد. خطوط انتقال شاه دنیز عبارتند از کاکوسوس جنوبی، آناتولی جنوبی و آدریاتیک جنوبی

شرکت بی‌پی تابه‌حال، در احداث خطوط لوله نفت و گاز بسیاری مشارکت داشته و می‌توان گفت، که در اکثر پروژه‌های بزرگ احداث خط لوله، در سرتاسر جهان، حضور داشته است خط لوله باکو-تفلیس- جیحان به طول ۱۷۰۰ کیلومتر، نفت دریای خزر را، به سواحل دریای مدیترانه در ترکیه می‌رساند و بی‌پی در آن ۳۰٫۱٪ درصد سهم دارد.

خط لوله گاز مردی، در خلیج مکزیک اولین خط لوله آب‌های عمیق در جهان است (در عمق ۷۰۰۰ فوتی و خطوطی به طول ۷۴ کیلومتر که ۱ میلیون بشکه نفت را در روز انتقال می‌دهد) و بی‌پی مالک ۶۴٫۵٪ درصد از این خط لوله می‌باشد. اجرای این طرح در سال ۲۰۰۳ آغاز شد و در ۲۰۰۶ به بهره‌برداری رسید و ۱۴٪ درصد کل تولید گاز بی‌پی و ۵۰٪ درصد از کل تولید خلیج مکزیک را، به بازارهای عرضه گاز طبیعی انتقال می‌دهد.

خطوط لوله‌ای که بی‌پی بطور مستقیم، در ساخت آن‌ها مشارکت داشته، عبارتند از:

• خط لوله باکو- سوپسا
• خط لوله باکو- تفلیس- جیحان
• خط لوله فورتیز
• خط لوله نی‌نیان
• خط لوله اقیانوسیه
• خط لوله غرب شتلند
• خط لوله اروپای شرقی
• خط لوله شاه دنیز
• خط لوله گاز آلاسکا

خط لوله شاه دنیز، خط لوله گاز طبیعی بطول ۶۹۲ کیلومتر است، که از میدان گازی شاه دنیز در دریای خزر و در نزدیکی باکو در جمهوری آذربایجان، آغاز شده و در ارزروم ترکیه خاتمه می‌یابد

میدان های فراساحلی گاز شاه دنیز و نفت چیراگ در آذربایجان که بهره بردار آنها شرکت شل می باشد نیز به تولید خود ادامه می دهند. شل اکنون در میدان چیراگ-گونشی به تولید روزانه 660 هزار بشکه در روز رسیده است.

حجم ذخایر شاه دنیز معادل 1.5 تا 3 میلیارد بشکه و 50 تا 200 میلیارد مترمکعب می باشد. کنسرسیوم توسعه میدان هر دو خط لوله ترانس آدریاتیک و نابوکو غربی را برای صادرات گاز لحاظ خواهد نمود. 

اصطلاحات کارگاهی:

Company man

کار این فرد مانند راهنمایی راننده جرثقیل و جوشکار در کار ساختمانی است در کارهای دریا راهمنایی و هدایت چرثقیل و اپراتور چشم دریا است در چارت کاری تجهیزات دریا این فرد قرار دارد.

 چه فرق بین  Flow line  با Pipe line است؟ فقط از لحاظ اندازه با هم فرق دارند همین

هیدرات در خطوط لوله گاز در زیر دریا چگونه تشکل می شود؟

چگونه می توان از هیدرات در خطوط لوله گاز در زیر دریا جلوگیری کرد؟

امیدوارم بتوانم به تمام سوال و تجهیزات زیر دریا در ماه بعدی جواب بدهم . یک خواننده وبلاگ در مورد کار در این رشته از من پرسیده بود متاسفانه امروزه رشته های مهندسی در ایران کم اهمیت است و در مورد این رشته اگر علاقه دارید بخوانید ولی به نظر من الان جذب بازار کار بشوید بهتر است هیچ فایده ندارد.

Installation Templates Largest Platform in the Caspian Sea/نصب بزرگترین سکوی شابلونی در دریای خزر

این فیلم به آب انداختن بزرگترین سکوی شابلونی را در دریای خزر نشان می دهد.

The film launching the largest platform in the Caspian Sea show template

All text and change the color to use to download it

دانلود    / Download                                                                    

نگاهی دیگر به اولین دریاچه جهان یعنی همان دریای خزر می اندازیم.

اولین چاه فراساحلی و چاه های حفاری شده بصورت اتوماتیک در ساحل بی بی هیبت در باکو انجام شد.

در سال 1873 ، تولید و بهره برداری از نفت در برخی از بزرگترین میادین کشف شده در آبشیرون پنین سولا نزدیک مناطق محلی بالاخالی، سان بونچی و رامانا و بی بی هیبت آغاز شد. کل ذخایر قابل احیا بیش از 500 میلیون تن بود و در سال 1900 باکو بیش از 3000 چاه نفت داشت که 2000 چاه آن در سطح صنعتی تولید داشتند 

در انتهای قرن نوزده باکو تحت عنوان "پایتخت طلای سیاه" شناخته شده بود.

میدان نفتی کاشاگان، بزرگترین میدان کشف شده طی 30 سال اخیر در جهان، تصویر مثبتی از وضعیت ارائه می دهد و انتظار می رود تا پایان 2013 تولید نفت از این میدان به 370 هزار بشکه در روز و تا 1.5 میلیون بشکه در روز در زمان رسیدن به سقف تولید، برسد.

این میدان کشف شده در سال 2000 در شمالی ترین بخش دریای خزر واقع شده و حجم ذخایر آن در حدود 13 میلیارد بشکه نفت خام میباشد.

اما دسترسی به نفت این میدان آسان نیست. لایه ضخیم یخ در زمستان، نوسانات شدید دمایی از -35 تا 40 درجه ، عمق کم آب منطقه، درصد بالای ترکیبات سولفید هیدروژن غلیظ در نفت، این میدان را به یکی از پر چالش ترین پروژه های نفتی دنیا تبدیل نموده است. همچنین برآورد شده که هزینه هر بشکه نفت این میدان حدود 116 دلار باشد.

لذا جای تعجب نیست که شمار زیادی از غولهای نفتی دنیا ، بخاطر پیچیدگی پروژه و نیز گستره وسیع تأمین منابع مالی به پروژه گرایش پیدا کرده اند و با آن در ارتباط هستند.

شکی نیست که منطقه ای با این حجم زیاد از پروژه همچون کاشاگان و گالکینیش (یولاتان)، فرصتی بسیار سودآور برای شرکتهای نفتی دنیاست. شرکتهای ساخت و تأمین کننده تجهیزات نفت و گاز این فرصت را غنیمت شمرده و در حال اجرای مذاکرات متعدد با پیمانکاران جهت تأمین کالاها هستند

در سپتامبر 2012 پس از جلسه رسمی وزارای نفت و انرژی ترکیه و آذربایجان و ترکمستان و اروپا در عشق آباد، ویزر نفت ترکیه اعلام نمود که ترکیه نیز مایل به خرید گاز از خط لوله ترانس کاسپین می باشد.

ظرفیت پروژه ای خط لوله 30 میلیارد فوت مکعب گاز طبیعی در سال است که ارزش آن نیز حدود 5 میلیارد دلار برآورد شده است. در باکو، این خطو لوله به خط لوله کوکاسوس جنوبی وصل خواهد شد و طبق برنامه به خط لوله ترانس آناتولی

خط لوله ترانس آدریاتیک یک خط لوله گاز طبیعی است. خط لوله از یونان شروع شده و با گذر از آلبانی و دریای آدریاتیک به ایتالیا و بازارهای اروپایی می رسد.

میدان گازی شاه دنیز

میدان گازی شاه دنیز بزرگترین حوزه گاز طبیعی در سواحل کشور آذربایجان است. این حوزه گازی در میانه دریای خزر در حدود 70 کیلومتری (43 مایلی) جنوب شرقی شهر باکو قرار دارد. میدان گازی شازه دنیز شامل 5 فاز می باشد با توجه به سطح  حوزه گازی که 860 کلیومتر مربع می باشد بنابرین  عمق های مختلف ما بین 100 تا 600 متری از سطح دریای خزر پوشش می دهد. میدان گازی شاه دنیز و حوزه گاز و میعانات آن، در سال 1999 کشف شد.

مخازن شبیه چندین جریزه که کنار هم قرار دارند که بیش از 140 کیلومتر مربع آن کشف شده است.

درقسمت بعد طراح این پروژه آقای دکتر فخر یاسری را معرفی خواهم کرد.

مخازن شبیه چندین جریزه که کنار هم قرار دارند که بیش از 140 کیلومتر مربع آن کشف شده است.

با این امر نیاز به تاسیس یک کریدور جنوبی گاز برای انتقال حجم گاز طبیعی برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نظر گرفته شد.

برای به دست آوردن میدان گازی شاه دنیز نیاز به سرمایه زیاد بود. شرکت های بزرگ نفتی دنیا از جمله BP سهم 8/28 درصدی و شرکای دیگر آن شرکت نفت ترکیه

 TPAO(Turkiye Petolleri Anonim Ortakigi)  19 درصدی شرکت دولتی نفت آذربایجان 8/16 درصد، پتروناس 5/15 درصد، لوک اویل 10 درصد و شرکت ملی نفت ایران 10 درصد، شرکت انی سهم 5 درصدی خودش را به لوک اویل در ماه ژوئن 2004 به فروخت ،بعدها شرکت استات اویل نروژ سهام 10 درصدی خودش به BP  و شرکت دولتی نفت آذربایجان به اشتراک گذاشت که سهم BP 3/3 درصد و شرکت دولتی آذربایجان 7/6 درصد می باشد. در سال 2014 یک شرکت نفت ترکیه TPAO 10 درصد دیگر از سهم را خریداری نمود. شرکت نفت ترکیه در سال 2010 تواقفنامه ای را، با دولت ونزوئلا به امضاء رساند که طبق آن، در ازای برداشت نفت خام، از میادین این کشور، موظف به ساخت خانه و شهرک مسکونی و نیز، تکمیل و ارائه زیر ساخت های مرتبط با این پروژه ها، گردید.

در اکتبر سال 2014، شرکت استات اویل سهام باقی مانده 5/15 درصدی خودش را برای پروژه پتروناس با مبلغ 22500000000 به فروخت

ذخایر شاه دنیز ما بین 5/1 میلیارد بشکه تا 3 میلیارد بشکه نفت معادل 50 تا 100 میلیارد متر مکعب گاز برآورد شده است. تولید گاز فاز اول تا پایان 2005 حدود 7 میلیارد متر مکعب بر آورد شده است. میدان شاه دنیز همچنین شامل میعانات گازی در بیش از 400 میلیون متر مکعب است.

شرکت بی پی قرارداد ١,٨ میلیارد دلاری مربوط به طرح توسعه فاز دوم میدان شاه دنیز آذربایجان را واگذار کرد.شرکت بی پی انگلیس، قراردادی به ارزش ١,٨ میلیارد دلار را برای ارائه تجهیزات مربوط به ترانزیت و نصب زیرساختهای فوقانی و زیردریای طرح توسعه فاز دوم میدان شاه دنیز آذربایجان به کنسرسیومی از پیمانکاران واگذار کرد. شرکت بی پی انگلیس با مشارکت شرکتهای استات اویل نروژ و سوکار آذربایجان در حال توسعه بزرگترین میدان گازی آذربایجان است. فاز بعدی این میدان، میدان شاه دنیز ٢، برای اروپا بسیار مهم است زیرا منبعی برای جایگزینی با گاز روسیه به شمار می رود. این قرارداد شامل انتقال و نصب جکتها و واحدهای فوقانی، سیستم های تولید زیر دریایی و تاسیسات زیر دریایی است .این قرارداد همچنین ساخت یک خط لوله ٣۶٠ کیلومتری زیر دریایی، خدمات غواصی و نوسازی سه فروند کشتی لوله گذار را شامل می شود که این فعالیتها انتظار می رود تا پایان سال ٢٠١6 تکمیل شود. 

پیش بینی می شود سالانه ١۶ میلیارد مترمکعب گاز و از حوالی سال ٢٠16 از میدان شاه دنیز ترانزیت شود که ١٠ میلیارد مترمکعب به اروپا و ۶ میلیارد مترمکعب به ترکیه اختصاص خواهد داشت

Shah Deniz gas field

 

Shah Deniz gas field is the largest natural gas field in Azerbaijan. It is situated in the South Caspian Sea, off the coast of Azerbaijan, approximately 70 kilometres (43 mi) southeast of Baku, at a depth of 600 metres (2,000 ft). The field covers approximately 860 square kilometres (330 sq mi). The Shah Deniz gas and condensate field was discovered in 1999. Stretching out over 140 square kilometres, the reservoir is similar in size and shape to Manhattan Island.

It is considered to be a founding link for Southern Gas Corridor aiming to bring additional and alternative natural gas volumes to EU member countries

Shareholders

The Shah Deniz field is operated by BP which has a share of 28.8%. Other partners include TPAO (19%), SOCAR(16.7%), Petronas (15.5%), LUKoil  (10%) and NIOC (10%).

Eni sold its 5% share to LUKOIL in June 2004. Later divestitures included pre-FID in December 2013 sales of %10 shares by Statoil to BP and SOCAR who shared them at 3.3% and 6.7% respectively. as well as sale by Total SA in May 2014 its 10% share to Turkish TPAO

In October 2014, Statoil sold its final remaining 15.5% stake in the project to Petronas for a fee of $2.25 billion

The Shah Deniz project providing gas supplies to Georgia and Turkey is now at its 'phase  1'. The launch of 'phase 2' has been delayed for a long time due to the problems with agreement finalization. And they were caused, among all other things, by uncertainty in finding future buyers of the gas.

According to Azerbaijani experts, one of the obstacles for the project's success is Turkey's position. Ankara wanted to become a re-exporter of Azerbaijani gas to EU, denying Baku the right to interact with the buyers itself. And without finalizing this aspect no agreement between project's shareholders could be reached. However, Baku and Astana reached an agreement in the issue, and Russian 'Gazprom' expressed its intent to purchase Shah Deniz gas, so all problems concerning 'phase 2' are expected to be solved by 2016-2017
According to the preliminary prognosis the first major gas supply in the frame of 'phase 2' is expected to be obtained in the last quarter of 2016. Total expenditure of this project is 20 billion dollars, 3 of
this is to be invested into new infrastructure. Expected production indicator is 24 billion cubic meters of gas per year

The general conception of Shah Deniz 'phase 2' will be worked out in 2011. Two new movable platforms are to be built at the depth of 150 meters and manifolds are to be used for the first time in the Caspian Sea. The depth of the oil wells is estimated as some 100-600 meters
The head of 'BP Azerbaijan' declared that a new pipeline, parallel to the 'Baku-Tbilisi-Erserum'* one, will be constructed to deal with the gas output increase. In its turn, 'Baku-Tbilisi-Erserum' is to equipped with more powerful pumps to increase its efficiency

* The South Caucasus Pipeline, also called Baku-Tbilisi-Erzurum Pipeline (BTE) was constructed in 2004-2006. On 21 May 2006, the commissioning gas was pumped to the pipeline from the Sangachal
Terminal. First deliveries through the pipeline commenced on 30 September 2006. Deliveries of gas from Shah Deniz gas field started on 15 December 2006. On 12 August 2008, the pipeline operator BP closed the pipeline for the safety reasons because of the South Ossetia conflict. Gas supplies were resumed on 14 August 2008

he Shah Deniz and South Caucasus Pipeline consortia have announced that they are moving forward at pace with the awards of key contracts for the development of the Shah Deniz Stage 2 and South Caucasus Pipeline Expansion (SCPX) projects. The contracts, covering both project management services and construction, follow the final investment decisions announced on 17 December 2013. The contract awards underpin the schedule for project delivery and complement the progress being made across multiple areas of this major development