مقایسه میدان گازی پارس جنوبی ایران و دلفین انرژی در قطر/Compare South Pars gas field in Iran and Dolphin Energy in Qatar

مقایسه میدان گازی پارس جنوبی ایران و دلفین انرژی در قطر

Compare South Pars gas field in Iran and Dolphin Energy in Qatar

با توجه به این که حوزه خلیج فارس  درصد زیادی از انرژی جهان از این حوزه میباشد کشور حوزه خیلج فارس برای اینکه به تواند سریعتر به بازار های جهان برسند و محصولات خود را ارایه کننده چه کار های کرده اند. تنگه هرمز تنها مسیر دریایی است که به اقیانوس راه دارد و مسیر مهمی برای صادرات نفت کشورهای خلیج فارس به شمار می رود .بر این اساس بازار جهانی انرژی به این مسیرهای استراتژیک وابسته است . مسدود شدن این تنگه ها هر چند موقتی هم باشد تاثیر زیادی بر افزایش هزینه و قیمت انرژی در جهان خواهد داشت .

تنگه هرمز عمق و عرض کافی برای عبور نفتکشهای بزرگ و غول پیکر را در اختیار دارد . حدود دو سوم نفت عبوری از طریق مسیرهای دریایی با نفتکشهای بالای 150 هزار تنی منتقل می شود . تنگه هرمز به تنهایی با انتقال روزانه 17 تا 19 میلیون بشکه نفت بدون شک طلایی آبراه نفتی جهان است.

کشورهای ایران، کویت، عراق، عربستان سعودی، امارات، بحرین و تاحدودی بحرین نفت و محموله‌های LNG  خود را از مسیر تنگه هرمز به بازارهای بین‌المللی منتقل می‌کنند. از سوی دیگر پس از تحریم نفت ایران توسط 27 کشور عضو اتحادیه اروپا، پیش نویس طرحی در مجلس شورای اسلامی آماده شده که در صورت اعمال محدودیت های بیشتر در صادرات نفت، بسته شدن تنگه هرمز یکی از سناریوهای روی میز ایران است مسیرهای متعددی را برای دور زدن تنگه هرمز در دستور کار داده‌اند و در شرایط فعلی اعراب از 5 مسیر خط لوله به عنوان جایگزینان احتمالی تنگه هرمز یاد می کنند.

در عراق سه مسیر جایگزین برای دور زدن تنگه هرمز وجود دارد که عبارتنداز خط لوله کرکوک - جیحان، خط لوله کرکوک-بانیاس و خط لوله عراق-عربستان

خط لوله کرکوک – جیحان

خط لوله انتقال نفت خام عراق - ترکیه (ITP) که به خط لوله کرکوک - جیحان نیز شناخته می‌شود در سال 1977 به بهره‌برداری رسیده است. این خط لوله 970 کیلومتری شامل دو خط جداگانه 46 و 40 اینچی است که در مجموع ظرفیت انتقال 6/1 میلیون بشکه در روز را دارد. این خط لوله، در سال 1991 و پس از حمله عراق به کویت بسته و دوباره در زمان برقرای برنامه نفت در برابر غذای سازمان ملل گشوده شد. این خط لوله از سال 2003 و پس از حمله آمریکا به عراق دوباره مورد استفاده قرار گرفته که در موارد متعدد قسمت‌هایی از ان در اثر حملات خرابکارانه تخریب شده است. بنابراین فعالیت این خط لوله با ظرفیت کامل نیازمند سرمایه‌گذاری مجدد است. توان عملیاتی فعلی این خط لوله حدود 500 هزار بشکه در روز است.

خط لوله کرکوک – بانیاس

خط لوله انتقال نفت خام کرکوک به بندر بانیاس در گذشته بخشی از نفت خام عراق را از طریق سوریه به دریای مدیترانه و بازارهای اروپایی انتقال می‌‌داده است. این خط لوله 800 کیلومتری در سال 1952 آغاز به کار کرده و ظرفیت انتقال روزانه 300 هزار بشکه در روز را داشته است. در تهاجم سال 2003 آمریکا به عراق این خط لوله به‌طور کامل تخریب شده و در حال‌حاضر از ان استفاده نمی‌شود. در سال 2007 سوریه و عراق توافق کردند تا این خط لوله را تعمیر کرده و دوباره از آن استفاده کنند. اما مقامات عراقی پس از انجام مطالعات فنی و اقتصادی لازم اعلام کردند که تعمیر و بازسازی این خط لوله فاقد صرفه اقتصادی بوده و لذا خطوط لوله جدیدی به مقصد بانیاس احداث خواهند کرد.

دو خط لوله نفتی جدید عراق - سوریه حداکثر ظرفیت انتقال روزانه دو میلیون و 500 هزار بشکه نفت خام عراق را خواهد داشت. بطوریکه خط لوله نفتی بزرگ‌تر با ظرفیت انتقال روزانه یک میلیون و 500 هزار بشکه برای انتقال نفت خام سنگین و خط لوله دیگر با ظرفیت انتقال روزانه یک میلیون و 250 هزار بشکه برای انتقال نفت خام سبک مورد استفاده قرار خواهد گرفت. لازم به ذکر است تحولات اخیر سوریه موجب شده پیگیری احداث این خط لوله تا برقراری ثبات و امنیت کامل در سوریه به تعویق بیفتد.

خط لوله عراق – عربستان

این خط لوله در سال 1989 با ظرفیت 1.65 میلیون بشکه در روز و با سرمایه‌گذاری دو میلیارد دلار از طرف دولت عراق و تحت مالکیت این کشور راه‌اندازی شد. این خط لوله با قطر 48 اینچ از جنوب عراق به بندر موجز در نزدیکی بندر ینبع در دریای سرخ متصل می‌شود. عراق هم با ساخت یک خط لوله جدید قصد دارد بخش عمده نفت خام صادراتی میادین منطقه بصره در جنوب این کشور را با دور زدون تنگه هرمز از دریای سرخ به بازارهای جهانی صادر کند

کویت

کویت تنها کشوری است که هیچ گزینه مستقیمی برای صادرات نفت خام خود در خارج از تنگه هرمز در اختیار ندارد. این کشور در سال 2011 حدود 4/2 میلیون بشکه در روز صادرات نفت خام داشته است. البته کویت می‌تواند از طریق خط لوله غیرفعال عراق - عربستان (IPSA) که از کویت عبور کرده و به دریای سرخ متصل می‌شود، نفت خام خود را صادر کند که این امر هم با توجه به اینکه 80درصد صادرات نفت خام عراق از خلیج فارس صورت می‌گیرد و در صورت بسته شدن تنگه هرمز، این کشور چاره ای به جز انتقال آن از طریق خط لوله فی مابین خود با عربستان ندارد

عربستان – دریای سرخ

عربستان در حال حاضر 75 درصد از نفت خام صادراتی خود را از طریق خلیج‌فارس به فروش می‌رساند. به طوری که در مجموع ظرفیت دو پایانه صادراتی رأس تئوره (5/6-6 میلیون بشکه در روز) و رأس‌الجمعیه (3 تا 5/3 میلیون بشکه در روز) در شرق این کشور به 9 تا 10 میلیون بشکه در روز بالغ می‌شود. با این وجود حود 25 درصد از نفت خام خود را نیز در دریای سرخ به مشتریان اروپایی تحویل می‌دهد. پایانه صادراتی ینبع در غرب عربستان نیز توان صادرات پنج میلیون بشکه در روز را دارد. براساس اطلاعات منتشر شده پایانه‌های صادراتی عربستان در شرق و غرب این کشور در مجموع ظرفیت صادرات 14 تا 15 میلیون بشکه در روز نفت خام و فرآورده‌های نفتی را دارا هستند. مهم‌ترین خط لوله صادرات نفت خام عربستان به شرح زیراست.

خط لوله شرق – غرب عربستان

این خط لوله به طول 1200 کیلومتر و قطر 48 اینچ در سال 1981 با ظرفیت اولیه 1.85 میلیون بشکه در روز بین منطقه آبکیک واقع در شرق عربستان و بندر ینبع در ساحل دریای سرخ واقع در غرب این کشور احداث گردید.

خط لوله ترانس عربی

غیر فعال است به خاطر مسائل سوریه

خط لوله عربستان – بحرین

تنها خط لوله بین‌المللی فعال عربستان است که با عمر حدود 60 سال نفت خام سبک میادین ابوصفرا و دمام را با ظرفیت 200 تا 250 هزار بشکه در روز از طریق زیر دریا ببحرین منتقل می‌کند. با توجه به فرسودگی و سن زیاد این خط لوله قرار است با خط لوله 14 کیلومتری به ظرفیت 350 تا 450 هزار بشکه در روز از بندر آبکیک به پالایشگاه بحرین در جایگزین شده

قطر به تنهایی سالانه 77 میلیون تن ال.ان.جی را از تنگه هرمز به بازارهای جهانی مصرف کننده گاز همچون ژاپن، کره جنوبی، هندوستان، چین، اروپا و شرق آسیا منتقل می کند همانطور که در فیلم ملاحظه کردید خط لوله فجیره یکی از خط لوله های مهم می باشد که گاز قطر رابه سواحل مکران می رساند

خط لوله حبشه - فجیره

این خط لوله از میدان حبشه امارات آغاز می شود و به بندر فجیره در سواحل مکران ختم می‌شود

خط لوله حبشه - فجیره حدود 68درصد از کل توان صادراتی نفت خام امارات و نزدیک به 54درصد از نفت خام تولیدی این کشور در سال مذکور است.

بازارهای آسیایی را که عمده نیاز خود را از کشورهای خلیج فارس تأمین می‌کنند، افزایش می‌دهد. براساس مطالعات انجام شده پنج روز زمان لازم است تا نفتکش ها از باب‌المندب در دریای سرخ، نفت خام عربستان را به مشتریان آسیایی آن تحویل دهند، ولی به بازار اورپا و آمریکا نزدیکتر شده است و این پروژه مقرون به صرفه بوده و هست.

نگاهی به سکوی نیمه شناور حفاری امیر کبیر/ Lookk at Amir Kabir Semi-Submersible drilling rig platform

این فیلم نگاهی به سکوی نیمه شناور امیر کبیر می اندازد و پرسنل زحمتکش آن

The film throws at Amir Kabir semi-submersible platform

All text and change the color to use to download it

دانلود    / Download  

دریای خزر

دریای خزر ، دریا مازندارن  یا دریای کاسپین پهنه ای آبی است که از جنوب به ایران ، از شمال به روسیه ، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به ترکمنستان و قزاقستان محدود می شود.

در واقع دریای خزر یک دریاچه است بزرگترین دریاچه دنیا می باشد، طول آن حدود 1030 تا 1200 کیلومتر و عرض آن بین 196 تا 435 کیلومتر است. سطح دریای خزر پایین تر از دریاهای آزاد حدود 28 متر پایین تر از سطح دریا های آزاد می باشد ، خط ساحلی آن حدود 7 هزار کیلومتر، مساحت آن 371 تا 386 هزار کیلومتر مربع است.

دریای خزر در گذشته بخشی از  دریای تتیس بود که  اقیانوس آرام را به  اقیانوس اطلس متصل می‌کرد. از حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال پیش به تدریج راه این دریا ابتدا به اقیانوس آرام و سپس به اقیانوس اطلس بسته شد.

 در سال ۱۹۵۲، شوروی رود دُن و ولگا را با ایجاد آبراهی مصنوعی به هم پیوست تا کشتی‌های کوچک بتوانند از دریای خزر به دریای آزوف و دریای سیاه بروند. بدینسان دریای خزر دوباره به دریاهای آزاد راه یافت.

قسمت شمالی این دریا بسیار کم‌عمق است به طوری که تنها نیم درصد آب دریا در یک‌ چهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن به طور میانگین کمتر از ۵ متر است. حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا می‌ریزند که اکثر آن‌ها از شمال غربی به دریا می‌پیوندند. بزرگترین آن‌ها رود ولگا است . ۸۱٪ آب ورودی خزر را رود عظیم ولگا تامین می‌کند. عمق آن از شمال به جنوب افزایش می‌یابد. میانگین ژرفای این دریاچه در ناحیه شمالی کم‌تر از ۱۰ متر، در بخش میانی بین ۱۸۰ تا ۷۸۸ متر و در بخش جنوبی که آب‌های کناره ایران را تشکیل می‌دهد به ۹۶۰ تا ژرفای ۱۰۲۵ متری نیز در ناحیه جنوبی این دریاچه گزارش شده‌است.

جهت جریان آب این دریاچه از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است. دریای خزر از ۵۷۵ نوع گیاه، ۱۳۳۲ گونه جانور و ۸۵۰ نمونه ماهی برخوردار است؛ و ۹۰ درصد خاویار جهان از این دریای صید می‌شود. مهم ترین ویژگی اقتصادی خزر، نفت و گاز است نفت در خزر سال ۱۳۰۲ / ۱۹۲۳ در باکو کشف شد. ذخایر اثبات شده نفت در این دریای ۳۲ میلیارد بشکه می‌باشد و این یعنی حدود ۴ درصد از کل ذخایر نفت خاورمیانه. ذخایر احتمالی نفت این حوزه نیز در حدود ۱۶۳ میلیارد بشکه دیگر برآورد شده‌است. جهت جریان آب این دریاچه از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است. همین جهت جریان و ژرفای زیاد آب در کرانه‌های ایران که باعث کندی حرکت جریان می‌شود منجر به تجمع انواع آلودگی‌های این دریاچه در سواحل ایران به میزانی بیش از کرانه‌های دیگر کشورها می‌شود. 

طبیعت بسته خزر آن را منزلگاه جانوران و گیاهان منحصربه‌فردی کرده است اما در عین حال موجب شده تا در مقابل آلودگی‌های کشاورزی و صنعتی و نفتی بسیار آسیب‌پذیر باشد

این دریا از نظر منابع نفت و گاز بسیار غنی است و ذخایر نفتی آن حدود 200 میلیارد بشکه برآورد می‌شود. بخشی از نفت دریاچه که از میدان نفتی باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برداشت می‌شود از طریق خط لوله باکو-تفلیس- جیهان به سواحل مدیترانه منتقل می‌شود.

از منابع مهم این دریا؛ ذخایر نفت و گاز موجود در زیر بستر دریا و همچنین انواع ماهیان خاویاری را می‌توان نام برد

مطابق بخشنامه دولتی سال ۱۳۸۱ نام رسمی دریای شمال ایران در مکاتبات فارسی دریای خزر و در مکاتبات خارجی Caspian Sea  است. همان‌گونه که در مورد بسیاری دیگر از عوارض جغرافیایی جهان رایج است برای این دریا نیز نام‌های متفاوتی در زمان‌های گوناگون استفاده شده‌است؛ ولی «دریای هیرکان» و «دریای کاسپی» از نظر تاریخی مطرح تر بوده است.

دریای هیرکان/ گرگان

دریای گرگان یا دریای ورکانه نام این دریاچهٔ بزرگ در عهد هخامنشیان و همچنین اشکانیان است که در واقع یک ساتراپی (شهربانی یا در واقع استانداری امروزین)  بوده ‌است. ورکانه نام پارسی آن و هیرکانیا ([Hyrcania]) نام یونانیش می‌باشد. این نامگذاری بدان جهت است که ورک به معنی گرگ در پارسی امروزین و ورکانه به معنی همان گرگان است و هیرکانیا گرگان بزرگترین و آبادترین شهر در اطراف آن دریا بود. نام یونانی آن هیرکانیا (Hyrcania) نامی علمی است که غربیان به جنگل‌ها و ببرهای شمال ایران داده‌اند. اعرابی که به تازگی به ایران تاخته بودند آن را دریای گرگان (بحر جرجان) می‌نامیده‌اند.

دریای کاسپین

محتمل‌ترین نام امروز برای این دریا، دریای کاسپین است. که در بسیاری از زبان‌های غربی و حتی در زبان عبری برای دریای شمال ایران به کار می‌برند. کاسیانیا کاسی‌ها مردمانی سفید پوست بودند که از هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره ساسانی، مکتوب‌ها واشاره‌هایی به حضور آن‌ها در شمال و غرب ایران وجود دارد.

دریای خزر

در هیچ‌ یک از نوشته‌های مؤلفان شرقی و غربی دوران پیش از اسلام نامی از «خزر» بر دریای شمال ایران دیده نشده‌ است. در نوشته‌های مؤلفین اسلامی، این دریا در کنار نامهای دیگر، خزر هم نامیده شده‌است. در آغاز سدهٔ هفتم میلادی قوم خزران در دشت‌های سفلای رود تِرِکْ و رود ولگا و شمال قفقاز سکنی داشتند. به عبارت دیگر این قوم در بین شمال‌غربی این دریا و دریای سیاه سکونت داشتند. خزرها به همراه دیگر اقوام بیابان‌گرد شمال قفقاز، در زمان ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران می‌تاختند و پس از حضور کوتاه مدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده می‌شدند. این قوم هم‍واره با بیزانس بر ضد ایران هم‌پیمان بود. بنای استحکامات بزرگی چون شهر دربند در شمال قفقازدر عهد ساسانیان، که برای جلوگیری از حملات خزران صورت گرفت، هنوز پا برجاست.و کوتاه سازی دست ایرانیان .از این دریا برمی‌گردد.   تا پیش از حمله عرب به قفقاز در اسناد دیده نشده این دریا را «دریای خزر» بنامند. اما این که خزران از ناحیه رود کورا قفقاز جنوبی را مورد حمله قرار می‌دادند این تصور را در ذهن فاتحان عرب ایجاد کرد که دریای شمال ایران را دریای خزر بنامند. دریاهای سیاه و آزوف هم در روزگار فعالیت خانات خزر، خزر نامیده شده‌اند. 

دریای طبرستان

دریای طبرستان نام دیگری است که در منابع کهن آمده‌است. در اسنادی که در مؤسسات تاریخ‌ شناسی روسیه است آمده کهن وجین زیس در قرن دوازدهم نوشته‌است که ایرانیان این دریا را قرن‌ها دریای تبرستان می‌خواندند، ولی چون واژهٔ مازندران میان بومیان تبرستان جایگزین گشته، آن را دریاچهٔ مازندران (دریاچه مازندران! در این جمله ترجمه مشکوک است) می‌خوانند، علی رغم اینکه نام مازندران بسیار کهن است اما نام دریای مازندران برای اولین بار در دویست سال اخیر رایج شده‌است. نام دریای مازندران و دریای خزر در ۵۰ سال گذشته در رسانه‌های گروهی ایران رایج بوده و در سال ۱۳۶۱ دولت نام دریای مازندران را نام رسمی اعلام کرد. اما همچنان هر دو نام بطور متناوب بکار می‌رفت. دومین همایش همایش ژئوماتیک اردیبهشت ۱۳۸۲ سازمان نقشه برداری کشور دبیرخانه کمیته یکسان‌سازی نامهای جغرافیایی. مقاله "اسامی جغرافیایی باستانی میراث بشریت پژوهشی در مورد دو نام خلیج فارس و خزر و چالشهای فراروی."

دریای مازندران

ایرانیان تنها مردمی هستند که از ۱۳۱۶ این دریا را مازندران می‌نامند. نام دریای مازندران و دریای خزر در ۵۰ سال گذشته در رسانه‌های گروهی ایران رایج بوده است. در سال ۱۳۶۱ دولت نام دریای مازندران را نام رسمی اعلام کرد.

منابع انرژی دریای خزر

دریای خزر دارای ذخایر عظیمی از سوخت‌های هیدروکربنی می‌باشد. کشور جمهوری آذربایجان، عمده برداشت‌کننده منابع انرژی این دریا می‌باشد. در سال۲۰۱۲، جمهوری آذربایجان روزانه ۸۹۰ هزار بشکه نفت از حوزه جغرافیایی خود در دریای خزر استخراج می‌کرد. رتیه‌های بعدی را ترکمنستان با ۴۶ هزار بشکه، روسیه با ۶ هزار بشکه و قزاقستان با ۳ هزاربشکه نفت، به خود اختصاص می‌دهند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد حجم ذخایر تخمین زده شده نفتی در دریای خزر حدوداً برابر با 50 میلیارد بشکه و ذخایر گاز طبیعی تایید شده هم برابر با ۲۵۷ هزار میلیارد فوت مکعب بوده‌است؛ که این ارقام ۴٪ از ذخایر گاز و نفت دنیا را تشکیل می‌دهد. پیش بینی می‌شود با ادامه فعالیت‌های اکتشافی، ظرفیت بهره‌برداری نفت این منطقه ۱۸۴ میلیارد بشکه و ظرفیت برداشت گاز از آن هم ۲۹۳ هزار میلیارد فوت مکعب افزوده شود.

آذربایجان در سال ۱۹۹۴ قراردادی برای استخراج نفت با کنسرسیومی مرکب از شرکتهای آمریکایی، بریتانیائی، روسی، نروژی، ترکی و سعودی امضا کرد و در نوامبر همان سال قراردادی هم با ایران بست تا ایران را هم در این کنسرسیوم شریک کند اما آمریکا با این استدلال که شرکتهای آمریکایی اجازه ندارند با ایران همکاری کنند آذربایجان را ناگزیر به لغو این قرارداد کرد.

به گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، در سال ۲۰۱۱، آذربایجان ۵۶۲ میلیارد، روسیه ۱۷ میلیارد و ترکمنستان ۱ میلیارد فوت مکعب گاز در دریای خزر استخراج کردند در حالی که ایران در دریای خزر گاز استخراج نکرد. در سال ۲۰۱۲، آذربایجان روزانه ۸۹۰ هزار بشکه، ترکمنستان ۴۶ هزار بشکه، روسیه ۶ هزار بشکه و قزاقستان ۳ هزار بشکه نفت در دریای خزر استخراج کردند در حالی که سهم جمهوری اسلامی ایران در استخراج نفت صفر بوده است.

رژیم حقوقی

دریای خزر گرچه قرن‌هاست که دریا نامیده می‌شود ولی به هیچ دریایی به طور طبیعی متصل نیست؛ بنابراین رژیم حقوقی ویژه و منحصربه‌فرد خود را داشته و دارد. اگر دریای خزر را دریاچه بدانیم در آن صورت مشمول کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها نمی‌شود و رژیم حقوقی آن باید بر اساس توافق کشورهای ساحلی دریای خزر تعیین شود.

تا پیش از فروپاشی شوروی و اضافه شدن کشورهای نوبنیاد آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان به کشورهای ساحلی دریای خزر، وضعیت حقوقی دریای خزر به وسیلهٔ معاهدات ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸، ۱۳۰۰ / ۱۹۲۱ و ۱۳۱۹ / ۱۹۴۰ میان ایران و روسیه و بعدها ایران و شوروی، مشخص شده بود.

براساس قرارداد ترکمانچای  به ‌سال ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸، ایران از داشتن نیروی دریایی در دریای خزر محروم شده بود . اما درعهدنامه دوستی ایران و روس به‌ سال ۱۳۰۰/ ۱۹۲۱ به تساوی، به ایران و شوروی حق کشتی رانی جنگی و غیر آن داده شد و در قرارداد بازرگانی و دریانوردی (۱۳۱۹ / ۱۹۴۰) جزئیات رژیم دریانوردی مشخص گردید. این معاهدات، هیچ اشاره‌ای به چگونگی استفاده از منابع بستر دریا را مطرح نمی‌کنند.

در سال ۱۹۹۱، روسیه و ایران خواهان آن بودند که کشورهای ساحلی دریای خزر به طور مشاع از این دریا بهره ‌برداری کنند در حالی که سه کشور دیگر دریای خزر خواهان تقسیم آن بودند. در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱، جمهوری‌های شوروی سابق با امضای اعلامیه آلماآتا متعهد شدند که به قراردادهای شوروی با دیگر کشورها پایبند باشند.

روسیه در سال ۱۹۹۸ موضع خود را تغییر داد و در سال ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ با قزاقستان و سپس با آذربایجان پروتکل دو جانبه‌ای را تعیین کرد که با وصل کردن دو سر نقاط ساحلی این دو کشورعملا حدود ۲۷ درصد دریا سهم قزاقستان و حدود ۱۹ درصد دریا سهم روسیه می‌گردد. سهمی حدود ۱۸ درصد هم با همین فرمول برای آذربایجان در نظر گرفته شده ودرواقع ۶۴ درصد بستر دریا را این سه کشورمیان خود تقسیم کرده‌اند اما ایران و ترکمنستان این نوع تقسیم بندی دو جانبه را برسمیت نپذیرفته‌اند و نظام تقسیم دریا را غیرقابل قبول می‌دانند.  مشکل حل شد.

سواحل مکران در جنوب شرق ایران در طول خلیج عمان از راس الکوه در باختر جاسک تا خلیج گواتر ادامه دارد. بخش دریایی مکران به علت شیب تند فلات قاره پهنای کمی دارد و در فاصله 25 کیلومتری از ساحل، ژرفای آب به 200 متر می رسد. از نظر تقسیمات جغرافیایی نیز این منطقه سواحل خیلج عمان در بخشی از استان هرمزگان در شرق بندر جاسک و تمامی سواحل استان سیستان و بلوچستان را در بر می گیرد. به امید آن روز که سکوی نیمه شناور حفاری در این منطقه فعالیت کند.

فیلم آموزش نحوه ارسال گزارش صورت معالات فصلی (موضوع ماده 169 مکرر قانون مالیات های مستقیم)

این فیلم نحوه پر کردن گزارش صورت معالات فصلی نمایش می دهد برای به روزکرد مبلغ5800000ریال باید به صورت آنلاین مبلغ را از سایت رویت کنید. اول فیلم را ملاحظه کنید بعد این کار بکنید.

This is film was a financial report Engineers,The engineering organization in Iran

با توجه به این حجم دانلود بالا است باید چند دقیقه  صبر کند برای دانلود

Due to the high volume download and download server has changed. wait a few seconds for download this is file in Persian and it is the Iranian engineers tax return is for engineers

گزارش صورت معاملات فصلی (ماده 169 مکرر)

به منظور شفاف سازی اطلاعات اقتصادی دستورالعمل اجرایی موضوع ماده 169 مکرر قانون مالیات های مستقیم توسط سازمان امور مالیاتی کشور تدوین و اجرای آن از تاریخ 1/1/1391 آغاز گردیده است.

سوال اینجاست مهندس که دریافتی خودش با کسر مالیات از سازمان می گیرد چرا؟